کتاب همیشه باز می گردم

حمیدرضا صدر نقد فیلم را به چشم متنی می‌دید كه باید هم‌پای فیلم به اثری هنری تبدیل شود.بهترین نوشته‌هایش را باید به چشم جستارهایی درباره سینما دید. جستارهایی كه ردپای شخصی راوی در آن پیداست. در این متن‌ها گاهی جنبه‌هایی از زندگی نویسنده هم به چشم می‌آید.نویسنده خواننده‌اش را به دیدن،به دوباره دیدن فیلم‌ها،دعوت می‌كند و راهی پیش رویش می‌گذارد كه پیشنهادی برای سرآوردن از دنیای فیلم،یا دنیا كارگردان،یا دنیای بازیگر است. آن‌جا كه لازم است لحظه‌هایی كه از خودش، زندگی‌اش و آن شوق همیشگی‌اش را وارد متن می‌كند، متنی حاصل پرسه‌زنی خلاقانه‌ نویسنده‌ای كه محدوده متداول نقد فیلم را برنمی‌تابد و به جست‌وجوی راهی برمی‌آید تا زندگی اش را به گونه‌ای به فیلمی خاص گره بزند كه باور كنیم او فیلم را به چشم دیگری دیده، انگار آن فیلم،آن لحظه بازی، آن دیالوگی كه گوشه‌ی ذهنش مانده،بخش مهمی از زندگی‌اش بوده است.